Μέσα στην καρδιά της Αθήνας, κρύβεται μια οργάνωση που φαίνεται να έχει χάσει τον δρόμο της.

Η "ΕΤΗΠΤΑ" που κάποτε ήταν δυναμική με όραμα και πρόοδο, σήμερα φαίνεται να βυθίζεται στην απραξία και τον αναχρονισμό.

Ενώ ο κόσμος γύρω της εξελίσσεται με γρήγορους ρυθμούς, η Ένωση φαίνεται παγιδευμένη στο παρελθόν. Αποστραγγίζεται από τον τεχνολογικό προοδευτισμό και η αναχρονιστική της στάση φαίνεται να την απομακρύνει από τις ανάγκες των σημερινών και μελλοντικών γενιών.

Μετά την ψήφιση του ν.1186 οι νέες γενιές έδειχναν λιγότερο ενδιαφέρον για το σωματείο και τη συνδικαλιστική δραστηριότητα. Οι εργαζόμενοι προτιμούσαν να αποδίδουν το χρόνο τους σε άλλες δραστηριότητες, ενώ οι νεότεροι δεν ήταν καν μέλη του σωματείου. Οι ελάχιστοι εργαζόμενοι που παρέμεναν μέλη ήταν απογοητευμένοι και αναρωτιόντουσαν γιατί να συνεχίσουν να πληρώνουν εισφορές και να υποστηρίζουν έναν οργανισμό που δεν προστατεύει τα συμφέροντά τους. Η απογοήτευση μετατράπηκε σε αδιαφορία, και άρχισαν να απομακρύνονται από το σωματείο.

Οι σοβαροί συνδικαλιστές, αποθαρρημένοι από την έλλειψη ενδιαφέροντος, και την αλλοπρόσαλλη τακτική που ακολουθούσε το προεδρείο, άρχισαν να χάνουν την ενέργεια και την αίσθηση της σκοπιμότητας της προσπάθειάς τους.

Η προβληματική λειτουργία του διοικητικού συμβουλίου είναι άλλο ένα σοβαρό πρόβλημα που απασχολεί την Ένωση. Αντί να ενθαρρύνει τη συμμετοχή των μελών της και να προωθεί ανοικτές συζητήσεις, επιδίδεται σε αποφάσεις που λαμβάνονται με εσωστρέφεια και χωρίς πραγματική συμμετοχή των ενδιαφερομένων.

Οι αρχικοί σκοποί του σωματείου σιγά σιγά ξεχάστηκαν. Η διοίκηση δεν επέδειξε τα τελευταία 15 χρόνια ενδιαφέρον για την προαγωγή των συμφερόντων των μελών του. Αντίθετα, ασχολήθηκε με θέματα αμφιβόλου αποτελέσματος (ΕΔΟΕΑΠ - Αναδρομικά) προκειμένου να παρουσιάσει έργο αυξάνοντας τα έξοδα του σωματείου και μειώνοντας αισθητά το αποθεματικό του με αποκορήφωμα να ζητήσει την αύξηση της μηνιαίας συνδρομής στα 5 ευρώ, την οποία ενέκρινε λιγότερο από το ενα πέμπτο των μελών στην γενική συνέλευση!

Οι αντίξοες αυτές καταστάσεις  έχουν οδηγήσει την Ένωση στο περιθώριο. Η προβολή της απραξίας της και η έλλειψη σύγχρονων προσεγγίσεων την έχουν απομακρύνει από τις  πραγματικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει η κοινωνία μας και ο κλάδος γενικότερα.

Εν τέλει, η "Ένωση Τεχνικών Ημερήσιου και Περιοδικού Τύπου Αθηνών" παραμένει μια σιωπηλή σκιά, αδιάφορη προς τις αλλαγές και τις νέες προκλήσεις της εποχής. Η φωνή της έχει σιγήσει και η αδράνειά της την κρατά μακριά από την δυνατότητα να επηρεάσει πραγματικά την πορεία του κλάδου μας.

Οι προσεχείς αρχαιρεσίες είναι πλέον μια διαδικασία χωρίς ουσία και ενδιαφέρον. Η έλλειψη αντιπολίτευσης που αποτελεί σημαντικό στοιχείο της δημοκρατίας, αποδεκνύει τα σοβαρότατα λειτουργικά προβλήματα και την απαξίωση της ΕΤΗΠΤΑ.